Verkiezingen 2010: thema's of koppen?

Invloed

Siegfried Bracke gaat naar eigen zeggen in de politiek uit 'ergernis'. Sta me toe het ergerlijk te vinden dat hij meteen een 'verkiesbare plaats' krijgt aangeboden. Dat wil zoveel zeggen als dat de N-VA hem een parlementzetel aanbiedt, nog voor de kiezer zich heeft uitgesproken. Zoiets noem ik geen eerlijke verkiezingen. De vraag is dus: had Bracke die stap ook gezet als hij lager op de lijst was terechtgekomen, waarom niet als lijstduwer? Dan zou de kiezer bepalen of hij in het 'pluche' mag gaan zetelen. Het zou zo'n overstap naar de politiek alleszins geloofwaardiger maken. Voor de heer Anciaux en mevrouw Lieten maak ik me overigens dezelfde bedenking. Waarom zo hoog op de lijst en waarom is het in verkiezingslogica 'evident' dat daar geen andere waardevolle mensen een plaats krijgen? Wat is daar democratisch aan?

Ivan De Vadder schrijft in zijn boek zeer terechte kritiek. Hij heeft zijn werk als journalist gedaan en blijft dat doen. Hij bewijst daarmee dat iedereen aan politiek kan doen vanuit zijn vakgebied, zonder meteen het recht op een 'zitje' op te eisen en zelfs zonder partij te kiezen, bijvoorbeeld door je uit te spreken voor democratische principes en fatsoen.

Mensen die zichzelf relevant vinden in de politiek, zijn niet relevant. Mensen die voor zichzelf bepaalde principes hanteren en zich daaraan houden, zijn relevant, binnen de politiek, maar ook daarbuiten.

En voor we het over Vlaamse eisen en Vlaamse principes hebben, moeten we ons eerst eens indenken hoe we zouden reageren als we in een andere situatie waren geboren. Zouden we dan ook zo brullen? Of harder, want er is groter onrecht in de wereld dan wat 'de gemiddelde Vlaming' op z'n bord krijgt.

Let wel, ik schrijf de 'gemiddelde' Vlaming. Want het is door het gebrul van enkelen, dat grote onrechtvaardigheden zoals armoede en werkloosheid ondergesneeuwd raken, ondergronds blijven en zich verspreiden als een Mexicaanse olievlek.

Dit opiniestuk van Jo Creten verscheen als reactie op de opinie 'De niet zo onverwachte outing van Siegfried Bracke' van Christophe Callewaert op de internetkrant De Wereld Morgen.